Een gevleugelde uitspraak

Maandag jl. heb ik knopen gehaald voor de naailes. Ook ben ik deze week wat gaan opruimen en niet afgemaakte projecten ‘afgestoft; dingen opgeruimd die er al lang lagen en een badponcho teruggebracht naar de stad. Nu met een hele halslijn. Ook heb ik afgelopen woensdag weer een naailes (of onderdeel van een workshop) gegeven. Voor mij is het een naailes; als iemand anders het een workshop wil noemen, ‘so be it’.

Bij de meerweekse workshop hebben zich ook ontwikkelingen voor gedaan. Zo heb ik gisteren een rits gehaald voor – jawel – een kussen. En die neem ik dan a.s. woensdag mee.

Ik was enigszins onder de indruk dat ik een door mij genaaide badponcho online in de verkoop zag.  Ja, dat was wel leuk om te zien. En ook om ze in een winkel te zien hangen. Wellicht het ‘nieuwe ondernemen’.

‘Het moet wel leuk blijven.’

Dit is een gevleugelde uitspraak die deze week is blijven hangen na een bezoek wat ik heb mogen afleggen.

Misschien ben ik wel dankbaar dat ik dit allemaal de afgelopen week heb mogen doen; het komt zoals het komt.