Dat was een beroep in vroegere tijden. Een naaister die bij rijke
mensen het naai- en verstelwerk verrichtte van het linnen. Die persoon kwam ik
tegen in een roman die ik nog aan het lezen ben. Daar was ik ook mee begonnen. Met het naaien
van linnen schorten.
Enige tijd geleden heb ik nog wel leuke stoffen gevonden om iets
van te kunnen naaien, maar op de een of andere manier heb ik tot nu toe geen
ruimte kunnen vinden.
Nu komt er schot in de zaak. Ik heb een afspraak gepland om
o.a. ritsen te kopen, zodat ik een start kan gaan maken met het naaien van
tassen. En de komende week heb ik opnieuw een afspraak staan omtrent naaiwerk.
Omdat ik moeder in een gezin ben, houd ik me tussen de
bedrijven door ook bezig met de kleding voor het komende seizoen. Zoals bijna elke
moeder dat doet.
Op dreef komen … dat typeert het geheel het misschien wel
het beste.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten