Deze week ben ik begonnen aan het oplossen van een puzzel in
de categorie ‘kleding’.
En wat is dan leuk dat je dan een stukje herkenning vindt
bij iemand die daarmee ook bezig is en waar ik een stukje aan bij mag dragen.
Ja, en dan kom je weer terecht bij een speciaalzaak om te
sparren. Het gaat om de machine, niet zozeer om het garen. Ja, en dan zijn de
machines in de tricotfabrieken toch anders dan die ik hier thuis heb staan.
Eigenlijk is het dus heel simpel. Je kunt elk garen in
principe inrijgen in de lockmachine en zo je eigen creaties maken.
(Borduurgaren zou ik niet aanraden.)
En van het een komt het ander. Zo heb je dan een gesprek
over bomen en of ze een ziel hebben. Ja, en dan zie je een boom voor je staan
en weet je dat die geworteld is. En dat die verschillende (bedrijfs)takken
heeft. En zo heb ik dan deze week een van mijn ‘projecten’ (takken) mogen
oppakken. Het is een aantal keren gestrand vanwege het garen in de machine,
maar die heb ik met veel geduld opnieuw mogen inrijgen. Nu heb ik destijds niet
de meest gemakkelijke machine gekocht om in te rijgen en soms – vind ik – ben
ik veel tijd kwijt met het inrijgen van de machine.
Omgaan met machines. Dat is ook een ding. Veel geduld en
logisch denken; volgens mij kom je daar toch het verst mee.
Ja, zo zie ik het maar een beetje; zo mogen wij ook
wortelen. En groeien.
Goed. Nu genoeg ‘draad en praat’.
Een goede dag toegewenst morgen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten