Een soort Brexit ...

Een soort Brexit… de warmte in de stad ontvluchten. Ze noemen het wel eens ‘ontvlechten’. Soms is dat goed om door te gaan. Om je aan iets beters te gaan hechten. Die Brexit houdt me wel bezig, omdat ik sommige Engelse stoffen en spulletjes (ideetjes) zo leuk vindt.

Ondertussen heb ik weer een tas genaaid. Deze is van een iets dikkere linnen stof en deze is te koop in de webshop op  www.naaienverstelwerk.nl.

Maandag heb ik een blik gekocht om mijn klossen naaigaren in te bewaren. Ze lagen in een mand; hier zit een deksel op en het geheel ligt makkelijker voor het grijpen. Nu nog een goede opbergplek. Ook heb ik een parelvoet besteld voor het naaien van vitragegordijnen. Ik ben benieuwd wanneer deze binnenkomt; het is namelijk 'komkommertijd’.

Ondertussen probeer ik wel eens een scheiding te maken wat je nu koopt bij een fourniturenzaak of wat je gaat aanschaffen bij een groothandel. Bij de groothandel moet ik minimaal voor € 100,- inkopen. Dat geld ligt hier niet 1-2-3 op de plank. Dat soort dingen houdt je dan bezig als je nieuwe naaiprojecten aan het voorbereiden bent. Ze zeggen dat het vanzelf komt.

Soms doe je iets om de tijd te verdrijven. Deze week heb ik (veel) gefietst en ik ben op bezoek geweest. Gefietst met een vriendin en samen hebben we nieuwe plekjes ontdekt.

Maar goed. Bij een onderneming hoor je ook te denken in centen, oftewel: wat levert het me op. 

En dan moet je je soms van iets losmaken om iets beters te vinden. Om door te gaan. Net zoals bij
- jawel - een Brexit.

Nieuwe picotrandjes om twee pannenlappen .. ‘Laat je handen niet verslappen.’